Peki Sen nerelisin? dediğini hatırlıyorum uzun sohbetin ortasında kıyısında bir yerindeydik, Anlattıkları, yaşantısı yaşayamadıkları hepsi zihnimin bir köşesinde saklı. Kendimi onun yerine koymak istedim onu bile yapamıyorum.

Evet 2012 senesiydi az uz da zaman geçmemiş üzerinden, Beylikdüzünde bir gece klubünden bozma, yemekleri ekşimsi bir restaurantta tanışmıştık. İsmi hep bende gizli kaldı yıllardır ve şimdi de söylemeyeceğim, Travesti diyorlardı ve öyle bit yafta ile anılagelmişti hep. Rahatsız etmiyor mu bu seni ? dedim. Bilakis dedi doğruya kimliği buydu neden rahatsız olacaktı ki bir kadın sen kadınsın denildiğinde ne kadara rahatsızsa bende o kadar rahatsız oluyorum dedi.

Yolumun o gün Kadıköy’e giden kısmının bir travesti ile paylaşılacağı düşüncesi emin ol aklıma gelen belkide en son durum bile değildi. Ama böyle bir durum gerçekleşti ve Restaurantta aynı masayı paylaştığımız ve yiyip içtiğimiz travestilerin hepsi teker teker kaybolup masada yalnızca o ve ben kalınca, onunda benimde bundan sonraki durağımız Kadıköy olunca, e saate gecenin 2 si olmuşken İstanbul’un orta yerinde öyle bırakamadım kendisini. Arabaya binerken hafif alkollü olmam “Acaba arabanın içinde beni bir travesti ile görür mü kimse” düşüncesinin yerini “Kime ne” fikrinin almasına yol açmıştı.

Gecenin o saatinde hiç görmediğim kadar sessiz ve sakin görmüştüm İstanbul’u. Onca mesafeyi bu kadar kısa sürede almış olmanın sebebi İstanbul’da bir daha görmeyeceğim kadar sakin olan trafik miydi yoksa o ana kadar duyduğum en enteresan anı ve yaşam parçacıklarını dinlemek mi o kadar hızlı tüketmişti zamanı bilmiyorum.

Bahse konu olan travestinin de benimde alkole ve saate rağmen aklımıza cinsellikle ilgili en ufak bir kıpırdanma gelmemişti. Sohbet güzeldi ben anlattım o dinledi, o anlatırken ben zaten dinlemekten öte duyduğum meraktan faltaşı gibi olmuş gözlerimle bakıyordum bir yandan yola bir yandan cümlelerine.

Bir daha karşılaşmayı ve önyargılarımı yer ile yeksan eden geceki sohbeti ve tadı tekrar tekrar yaşamayı arzuladım ama bir daha ne Beylikdüzü öyle lezzetli geldi bana ne de Kadıköy o kadar güzel